Elimde poşetlerle ağır ağır yürüyor bir yandan da etrafı seyrediyordum. Yolun karşısındaki bir kadın ile bir küçük kız çocuğunun tartışmasını gördüm çocuk yola inmemek için direniyor, kadın inmesi için ısrar ediyordu.Kız çocuğu ağlamaya başlayınca temkinli adımlarla yanlarına gittim. Cesaretimi mazur görün ama kızınıza yaklaşım tarzınız hiç hoş değil.
Kız "O benim annem değil! Deyince Hem şaşırdım hem de kadına kızgın bir ifadeyle baktım .
Kadın başını önüne eğdi.
Çocuk; amca ben karşıya geçip eve gitmek istiyorum fakat buradan durmadan araba geçtiği için tedirgin oluyorum bu teyze ise ısrarcı bir şekilde gayret et ben yanındayım diyerek beni cesaretlendirmek istiyor, ama ben korkuyorum.
Anlıyorum yavrum seni lakin büyümen için nasıl adım atman gerekli ise eve gitmen içinde karşıya geçmen gerekli.
Uzaktan başka bir tablo gibi görünüyordü hanımefendi o yüzden olaya müdahil oldum ön yargısız durumu anlamak için yanınıza geldim umarım yanlış anlaşılmamışdır öyleyse eğer özür dilerim.
Kadın; önemli değil beyefendi bizim çocuklarımız başarabilirler.Yeter ki cesur olup vazgeçmesinler.
