Gazetecilik sadece haber yazmak değildir. Haber kadar insana dokunabilmek, mesleği yaşarken dostluklar biriktirebilmektir. Benim için o dostlukların en değerlilerinden biri, Anadolu Ajansı Erzurum eski Bölge Müdürümüz, gazeteci ağabeyim Bedri Turhan’dır.
Hasankale’nin Sivas Mahallesi’nde doğup büyüyen Bedri abi, mütevazı kişiliği, sakin duruşu ve insanlara güven veren yapısıyla herkesin gönlünde ayrı bir yer edinmiştir. Gazete ve ajanslarımız farklı olsa da, yıllarca aynı şehirde, aynı hedef uğruna koşuşturduk. O yılların haber temposu, soğuk kış günlerinde bile içimizi ısıtan dostluklarla doluydu.
1990’lı yıllarda çalıştığım Türkiye Gazetesi’nin Erzurum Haber Merkezi’ne sık sık uğrardı Bedri abi. Bölge müdürümüzle oturur, çay eşliğinde uzun sohbetler ederdi. Ama hiçbir ziyaretinde bana takılmadan gitmezdi; “Ağabeyi huzur veren gazete!” derdi her defasında. O cümle, mesleğin bütün yorgunluğunu unuttururdu bana.
Yaşça bizden büyüktü ama hiçbir zaman bunu bir üstünlük olarak görmedi. Gurur, kibir, bencillik gibi duygular onun lügatinde yoktu. Aksine, yardımseverliği, dayanışmayı ve dostluğu ön planda tutardı. Genç meslektaşlarına destek olur, bilgi ve tecrübelerini büyük bir içtenlikle paylaşırdı.
Bugün Bedri Turhan abim, Balıkesir’in güzel ilçesi Altınoluk’ta yaşamını sürdürüyor. Fakat gönlü hâlâ Erzurum’da, Hasankale’nin sokaklarında, dostlarının yüreğinde. Zaman zaman telefonla görüşür, eski günleri yad ederiz. O konuşmalarda bile aynı tevazu, aynı içtenlik hâlâ hissedilir.
Gazetecilikte nice isim gelir geçer ama bazıları hatıralarda silinmez izler bırakır. Bedri Turhan da o isimlerden biridir. Onu tanıyan herkes bilir ki, o hem iyi bir Erzurumlu, hem de iyi bir Hasankalelidir.
Allah Bedri abime ve değerli eşine sağlık, huzur ve uzun ömürler versin.
Gazetecilik mesleği, onun gibi gönül insanlarıyla anlam kazanıyor.
