Futbol bir şovdur, milyonlar ekran başında, on binler statlarda güzel şeyler görmek ister. Hani şu ?Çok Güzel Hareketler Bunlar? denilen şov var ya, işte öyle bir şey. Ne yazık ki ortada bugün şov yok. Çünkü futbol yok. Şöyle 50 sene öncesine uzanıyorum da, Cemil Turanlar, Metin Oktaylar, Sanlı Kaptanlar üç kuruş para alır ama terini sonuna kadar akıtırlardı. Hem beyefendi hem de çok nezih sporculardı. Bugün ortada milyonlarca dolar dönüyor, paralar büyük, futbolsa olabildiğince küçük. İşte Fenerbahçe! 115 yıllık tarihinin en acı günlerini yaşıyor. Düşünebiliyor musunuz, koskoca çınar küme düşme hattında. Yanlış yorum, yanlış hoca ve futbolun menajerlik koltuğunda yanlış bir adam olunca, hezimetler de kaçınılmaz oluyor. Daha üçüncü haftada kalitesi belli olan Cocu gitmesi gerekirken, kendi sahamızda Ankaragücü hezimeti beklendi; yazıklar olsun! Fenerbahçe küme düşme hattındaki takımlardan üç gol yiyor, olduk rezilbahçe. Galatasaray, Fener?den sadece puan olarak yukarılarda, eğer teknik direktörlük makamında Fatih Hoca değil de bir yabancı olsaydı, onun da durumu Fener?den farklı olmazdı. Bir başka yerde Kara Kartal Beşiktaş; uçmayı unutmuş gibi. Bunlar mı üç büyükler? Bunlar mı Türk Futbolunun temel taşları? Oynadıkları futbolla taraftarlarını kahreden, saç baş yolduran, eziyet çektiren, takımların sadece mazilerinden kaynaklanan, büyüklükleri olur o kadar.
